— Чем для вас пахнет детство? Детство как шоколад-сладкое, проходит, а потом хочешь еще. Каждый раз когда говорят про детство я думаю о сладком, которое заставляет улыбаться. — В чем вам видится смысл жизни? Люди думают что жизнь это боль, но жизнь становится трагедией для тех кто не любит жизнь. Если жизнь создана, значит она имеет смысл, смысл жить. … More Вопросы для письменного рассуждения
Շատ բան փոխվեց: Գուցե մի քանի օրում, գուցե` ժամում, իսկ գուցե՞ րոպեները ամեն բան փոխեցին: Ասում են` ներշնչանքը շատ բան է փոխում մեր մեջ և ճիշտ են ասում: Անգամ շատ սուր ցավերը հնարավոր է բուժվեն, երբ պայքարել գիտես, երբ գիտես հավատալ ինքդ քեզ: Ծնողի հանդեպ ունեցած սերը և ինքդ քո նկատմամբ ունեցած հավատը միակ դեղամիջոցներն են … More Նա…
Երբեմն պետք է ազատություն տալ մտքերին, գրել իրականի և անիրականի մասին…Գրելը, ոչ թե տաղանդ համարել, այլ գրել հանգստության համար ու վայելել հանգստության մի քանի րոպեն: Դռների տարբեր կողմերում տարբեր մարդիկ են, տարբեր աշխարհներ, տարբեր զգացմունքներ ու տարբեր ժպիտներ են: Դա գիտեն բոլորը, բայց արդյո՞ք գիտեն, արդյո՞ք հասկանում են այդ աշխարհների իրական տարբերությունը: Դրսից մարդիկ ծիծաղում … More Ես ինքս իմ մեջ…
Գիշերային խավարի մեջ ոչ մի աստղ չէր երևում: Փորձում էի երկնքում աստղ փնտրել, բայց չկար, այնպես, ինչպես, որ դու չկաս: Անհասանելի էր ինձ համար, այնպես, ինչպես անհասանելի ենք ես և դու իրար համար: Ես տխուր եմ, բայց անընդհատ կրկնելով չեմ թեթևանա, փոխարենն ավելի կխորանա ու կխորտակվեմ տխրությանս մեջ: Կարոտիցս է կամ՝ վախիցս: Դու չես վախենում … More Ես ժպիտ եմ ուզում, էն ժպիտից…
Շատ անգամ, երբ ես սկսում եմ գրել, չեմ էլ մտածում` ինչի մասին եմ գրելու. թուղթը վերցնում եմ ու գնումա մի քանի թերթանոց անհեթեթ կամ իմաստավոր պատմություններս: Ու միշտ ասում են, որ շատ խառն եմ գրում, ինձ պես խառն եմ գրում, ու ինձ հասկանալը շատ դժվար է, բայց որ հասկանում են, էնպես լավ են հասկանում, որ … More Խառը մտքեր
Մայիս ամիսս սկսեցի Վրաստանում ու ավարտեցի նորից Վրաստանում, չհաշված, որ հունիսի երկու օրն էլ այնտեղ էի: Վրաստանից ինչքան էլ խոսեմ, հաստատ չեմ վերջացնի: Ամեն անգամ ձեռք եմ բերում նոր ընկերներ, նոր շրջապատ, տարբեր ուսուցչուհիների հետ եմ գնում ճամփորդությունների ու ամեն անգամ մի ուրիշ զգացում է ինձ մոտ, ամեն անգամ ուրիշ աչքերով եմ նայում են ամեն … More Թբիլիսյան․․․
Ինչու է կյանքը այսքան՝ լացելու աստիճան «ծիծաղելի» թվում: Ինչպե՞ս սկսեմ, որ դուք էլ հասկանաք, թե ինչ եմ ուզում ասել: Ախր ես ինքս չգիտեմ՝ ինչ եմ ուզում: Մի կոճակ եմ ուզում՝ հա, հա մի կոճակ, որը կսեղմեմ ու ետ կբերեմ ժամանակը, որտեղ ես երջանիկ էի, անհոգ, առանց քեզ ու մարդկանց: Կյանքում լավագույն ձեռքբերումն ինքնատիպ մնալն է: … More Վախից վախեցողը
«Հայեր միացեք, միացեք հայեր, Ջավախքն է մեզ կանչում, եկեք հիացեք»: Առաջին անգամ գնացի Ջավախք։ Ուրեմն՝ առավոտ շուտ վեր կացանք, վազեցինք դեպի դպրոց ու ընկանք ճանապարհ՝ դեպի Ջավախք: Ճանապարհին է՛լ երգեցինք, է՛լ պարեցինք, է՛լ խաղացինք, է՛լ կերանք, խմեցինք, ուրախ զվարթ հասանք սահման ու եղավ անսպասելին: Էն մեր ղարաբաղցի Դավիթը ժամկետն անցած վիազայով եկել ուզում էր «գրավել» … More Երեք հրաշալի օր Ջավախքում
Շատերը սուտը համարում են մեղք, քչերը՝ սովորական երևույթ, լավ բայց ինչու՞ ենք մենք ստում կամ մեզ ինչու՞ են ստում: Էնպիսի մարդ չկա, որ սուտ չխոսի, էդ թվում նաև ես ու քանի որ մենք չենք կարող առանց ստի, ստում ենք. կյանքի իրավիճակային մոտեցումները անկախ մեզանից ավելի շատ են մեզ դրդում դեպի սուտը։ Վախենալով ինչ-որ բանից, ինչ-որ մեկից, … More Ստախույս
Life is Beautiful 